Lange dagje

Ik heb afgelopen week met een inval gewerkt. Ik vind het persoonlijk nooit erg om met een inval te werken omdat het altijd wel goed ging. maar afgelopen week dus .Was dat niet het geval. Die inval probeerde voor mijn gevoel stagiaires echt uit. Ze deed helemaal niks als ik alleen met haar was liet ze mij echt alles doen. Mijn begeleidster had het zelf ook een beetje in de gaten. Later op die dag was mijn begeleidster vrij en bleef ik alleen met haar werken. Nou ze deed echt bijna niks. Om 5 uur was ik dus vrij en iets voor 5 zei ze tegen mij oh ik denk niet dat ik het allemaal alleen kan. En toen kwamen ook een paar ouders en die kwamen allemaal naar mij toe. Ik heb toen de overdracht gedaan aan de ouders. Terwijl ik al vrij was. En ze vroeg ook nog of ik de zakken wou weg doen nou ik had dat maar gedaan. Ik voelde me echt meer verantwoordelijk die dag. Toen ik thuis kwam had ik het met mijn moeder er over ik was ook best een beetje boos. Maar ik was wel blij dat ik langer was gebleven ik kon moeilijk zo maar weg gaan en tegen de ouders zeggen ga maar naar haar toe. Ik had alleen achter af spijt dat ik niet had gezegd die zakken mag je op het eind zelf doen zo zijn de regels. Dat vond ik wel jammer. Maar ik heb er alleen maar van geleerd. Ook heb ik het de dag er na met mijn begeleidster over gehad en ik heb haar toen alles verteld. Ze vond het heel goed van mij hoe ik het opgelost had. Ik vond het wel fijn dat ik het haar heb verteld. Maar persoonlijk hou ik er niet zo van om achter iemands rug te gaan praten maar in dit geval had ik echt geen keus. Zouden jullie ook langer zijn gebleven? En alles aan jullie begeleidster hadden verteld over de inval?. Ik ben ook benieuwd of jullie de zakken wel weg zouden doen ik denk dat heel veel dat niet zouden doen.